1. |
Ντόπα
02:58
|
|
||
|
Άρχισα να μεγαλώνω και να ασπρίζω
άρχισα να νευριάζω και να βρίζω
μα τι να κάνω; τι να κάνω;
να κάτσω και να περιμένω να πεθάνω;
Άρχισα να καταστρέφω ότι αγγίζω
και ενώ δεν πρέπει είχα αρχίσει να λυγίζω
ήμουν μικρός όταν ξεγέλασα τον χάρο
και μεγάλος όταν έμαθα πως ξέρω να ραπάρω
Τώρα είμαι μεσ' τη ντόπα
κάνω ότι γουστάρω γιατί ξέρω γιατί είδα την Πανδώρα
να περπατάει πάνω στη Γη και να σκοτώνει
αφού βρήκε όλα τα θύματα πίσω από μια οθόνη
Κι έτσι ο κόσμος με κοιτάει και γελά
γιατί νομίζει πως για όλους μας ο χρόνος σταματά
πως πρέπει να σοβαρευτώ να κάτσω σπίτι
και να βλέπω τηλεόραση να μη με πουν αλήτη.
Κάνω ότι γουστάρω όπως θα κάνεις κι εσύ
γιατί η ζωή είναι μικρή και σε καλούπι δε θα μπει
αφού χορτάσαμε δάσκαλους να μας λένε πως και τι
ήρθε η ώρα (τώρα) κάνουμε μια νέα αρχή
οι δικοί μου περιμένουν να καλοπαντρευτώ
ή να πιάσω μια σοβαρή δουλειά να βολευτώ
μα ξεχνάνε πως εκείνοι ζούσαν με τον Αντρέα
και επιδόματα τσιμπούσαν από κάθε φορέα.
Τα πρότυπα που χτίζει η tv δεν σε προσβάλουν;
σε πιάνουν άνθρωπο σε μεταβάλλουν
σου κάνουν τα χατίρια, τους κάνεις τα χαΐρια
στο τέλος ότι είναι άχρηστο σου επιβάλλουν
Και να πεις πως ζητούσες πολλά
η ευτυχία σου ερχόταν με λίγα
ήθελες να είχες ζήσει καλά
μα ο κόσμος οδεύει στη Στύγα
|
||||
2. |
Ρε πονάς;
03:41
|
|
||
|
Τριγυρνάς και κοιτάς σε άγνωστους μιλάς
έναν δίσκο κρατάς για αυτόν συζητάς
πίνεις πονάς η ζωή σου καμβάς
κι ο ζωγράφος νταβάς χωρίς ταλέντο
Η φωνή μιας γενιάς της ελπίδας φυγάς
ορισμός της σκλαβιάς διαλυμένης καρδιάς
όμως και βασιλιάς της ροκιάς
που γυρνάς; τι κοιτάς;
τι μιλάς ρε; πονάς;
Σε κοιτάζει ο κόσμος γεννιέται απορία
τι πήγε στραβά; δεν υπήρξε ευκαιρία;
δούλος για πάντα σου βάζουν λεζάντα
τι κάνεις με μπάντα; αφού πήγες τριάντα
Θέλεις να ζήσεις να αποφασίσεις
να είσαι καλά όμως ποιον να ρωτήσεις;
ξέρουν αυτοί την αλήθεια τη μία
που χτίζουν το μέλλον τους από φοβία;
Και στα αρχίδια σου τι λένε οι γύρω
μήπως ζήτησαν τη γνώμη σου όταν από συμφέρον παντρεύτηκαν;
όταν σπούδασαν σε μια σχολή μόνο για τα λεφτά
που θα μπορούσαν να βγάλουν όμως κάηκαν
Όταν άνοιξαν τα μάτια τους και είδαν
οτι η ζωή τους είναι ένας κενός λευκός καμβάς
Όταν είδαν το λάθος τους ζήτησαν να το κάνεις και εσύ
αλλά ρε μάγκα τους πονάς.
|
||||
3. |
Διαταραχή
02:35
|
|
||
|
Το πρόβλημα είναι πως δεν έχω λύση
αν είχα μυαλό ίσως είχα νικήσει
με ότι αγαπάω τα είχα συμφωνήσει
με τον εαυτό μου απλά διαφωνήσει
Και αρχίζω τη μέρα στα ίδια
καφές και τσιγάρο με ζώνουν τα φίδια
θα κλείσω τα μάτια θα κάνω ταξίδια
καφές και τσιγάρο φθηνά μου στολίδια
Πώς
περνάει ο καιρός
κι όλο λέω πως θα φύγω μα λόγους ψάχνω για να μείνω
μιλάω σιγά όμως νιώθω θηρίο
Πώς
περνάει ο καιρός
κι όλο λέω πως θα φύγω μα λόγους ψάχνω για να μείνω
ζητάω σκοτάδι μα ανάβω το φως
Το τέρας που κρύβω βρυχάται
και όσοι το χάσατε απλά γερνάτε
μόλις το αντικρίσετε πάντα γελάτε
μα μέσα σας για να το βρείτε ορματε
Νιώθω φυλακισμένο θηρίο
το ζώο που οδεύει καρφί στο σφαγείο
δεμένο σφιχτά πάνω σε ένα φορείο
το άδειο κελί μου γεμάτο με κρύο
Πώς
περνάει ο καιρός
κι όλο λέω πως θα φύγω μα λόγους ψάχνω για να μείνω
μιλάω σιγά όμως νιώθω θηρίο
Πώς
περνάει ο καιρός
κι όλο λέω πως θα φύγω μα λόγους ψάχνω για να μείνω
ζητάω σκοτάδι μα ανάβω το φως
|
||||
4. |
Ντις
02:21
|
|
||
|
Πιάνω μικρόφωνο κι οπλίζω δυο στίχους για να πω
γιατί βαρέθηκα και περίμενα τόσο καιρό
βλέπω μπροστά μου έναν χώρο τόσο θλιβερό
που δε μιλάει, κι ας έχει το μπλα μπλα του ιερό.
Τοποθετήσου έχει προβλήματα η εποχή σου
ξηγήσου, μη μας χρεώνεις μόνο την τιμή την ψηλή σου
σε τόσο κόσμο γελοιοποιήσου, κινήσου
ή αλλιώς απομυθοποιήσου.
Ελα γαμήσου, έχεις κάνει την τέχνη σου τζόγο
μαζί σου, μην κάνεις όμως τον ηθολόγο
κοιμήσου, αμα κάνεις τον ονειροπόλο
ο δημόσιος ο λόγος είναι φλογοβόλο.
Ωθήσου, κράτα τον καλό τον κόσμο πάνω στην σκηνή σου
όποιον θεωρείς εσύ καλό είναι η στιγμή σου
πάρε αποφάσεις ασχολήσου
τα 'εχεις κάνει μπάχαλο γύρω απ'την ύπαρξή σου.
Έχεις φτιάξει μια βάση έναν κόσμο ένα κοινό
για εκείνους γράφεις, μα ότι λες ακούγεται φθηνό
αφού σε ακούνε γράψε κάτι λίγο ταπεινό
γιατί το στυλ σου για αυτούς πολυ ανθυγιεινό.
Ρε δεν φοβάσαι; Τι θα αφήσεις πίσω σου τα βράδια πως κοιμάσαι;
Ψεύτικα τα φράγκα σου την έπαρσή σου άσε
σε ότι κάνεις όχι αυτά που λες αντανακλάσαι
ότι κάνεις είσαι και το ξέρεις.
Κάνε κράτει μια στιγμή στο έγκλημα που όλο ζεις
γελάει ο κόσμος βρε μαλάκα δε βλέπεις μπροστά σου
στην υγειά σου ότι ήπιες κι όσες γκόμενες έχεις πηδήξει
αυτό θα κρατήσεις να διηγείσαι στα παιδιά σου;
Σεβάσου, κόσμος γύρω σου από την πείνα αργοπεθαίνει
ένα ορφανό παιδί μάνα χαροκαμμένη
άλλος ένας πόλεμος μια χώρα διαλυμένη
και η ματαιοδοξία σου η γαμημένη.
|
||||
5. |
Υπάλληλος του μήνα
03:25
|
|
||
|
Εκπτώσεις δεν κάνω σε ότι αφορά επιλογές
ακολουθώ ιδεολόγημα σαφές
κουράστηκα να βλέπω ρηχούς υποκριτές
ολόκληρες γενιές ακούνε προσταγές
Ανθρωπόμορφα θηρία χωρίς παιδεία
άβουλοι επαναστάτες χωρίς αιτία
κάνουν ανθρωποφαγία
υπηρετούν τους χειρότερους όμως ψάχνουν την ουτοπία
Φωνάζουν για πατριαρχία, μα συχνάζουν
στα μαγαζιά που αυτή η λέξη ηχεί σαν αμαρτία
o καλός τους μισογύνης νέο hit
το ακούν επειδή έχει ωραίο λέει beat μωρέ
Άτομα χωρίς αισθητική
με έλλειψη ηθικής με έλλειψη ψυχής
άτομα που υποστηρίζουν το τέρας
όμως κλαίνε όταν το τέρας δείχνει ποιος είναι νταής
Υπηρετείς μια ιδέα κάνε το λίγο σωστά
το ξέρω πως σου φαίνονται όλα λίγο θαμπά
μεγάλωσε και διάλεξε τι θέλεις τελικά
να είσαι πασιφιστής; ή θες απλά να δεις καβγά;
Δεξιός μέχρι να σου πάρει η τράπεζα το σπίτι
αριστερός όσο παίρνεις βασικό μισθό
ρατσιστής που με ένα μωρό έχει συγκινηθεί
χριστιανός μέχρι να σου πρωτοσηκωθεί;
Είσαι μέλος της κοινότητας
δεν είσαι ψύλλος στα άχυρα είσαι μέρος της ανθρωπότητας
σταμάτα να λες ότι δεν φέρεις ευθύνη
είναι ευθύνη σου να πολεμάς τα κτήνη
Κάνεις παρέα με φασισταριά
γιατί κατά βάθος όπως λες είναι καλά παιδιά
το αφεντικό σου σε κρατάει στην πείνα
μα κάθεσαι για να σε πουν υπάλληλο του μήνα
Δε μπορείς να το σκάσεις μα μπορείς να το σώσεις
τόσο απλά μην κάνεις παντού εκπτώσεις
πριν κάνεις οτιδήποτε σκέψου καλά ποιος είσαι
και τείχη στήσε, μην προσποιείσαι
Και τράβα μια γραμμή μια στάση στην ζωή
και έτσι θα δεις τον κόσμο μέσα από άλλα μάτια
τα πράγματα δεν θα σου μοιάζουν πιο απλά
αλλά θα είναι καθαρά και όλα σε σαφή κομμάτια
|
||||
6. |
Ημερολόγιο
03:29
|
|
||
|
Πρώτη ημέρα κατάλθιψης σήμερα
και απ'το μυαλό μου πέρασε μια ιδέα
πως δε γουστάρω τη φάση μου πια
μείναν μόνο τα άσχημα φύγαν τα ωραία
ίσως να φταίει που είχα χρόνο και σκέφτηκα
ίσως να φταίει η ζωή μου στην Αθήνα
ίσως να φταίνε τα άσχημα νέα που έμαθα
μάλλον θα φταίνε το ουίσκι και τα κρίνα
Δεύτερη μέρα κατάθλιψης σήμερα
και η ιδέα μου ήρθε απ'το μεσημέρι
ένα παράξενο βάρος στο στήθος μου
γνώριμοι άνθρωποι άγνωστα μέρη
θα είναι ιδέα μου λέω και συνεχίζω
τη δουλειά μου έτσι κι αλλιώς να κάθομαι δεν συνηθίζω
παράξενη μέρα που πέρασε μόλις
αντί για μπροστά στο εχθές μου γυρίζω
Δέκατη μέρα κατάθλιψης σήμερα
πλέον ξυπνάω με την ίδια ιδέα
πολύ φρέσκο για να αρχίσω να μοιράζομαι
αρχίζω και γουστάρω που είναι έτσι φρικαλέα
αρχίζω και φοβάμαι πως συνήθισα την όψη της
στον ξύπνιο μου, γιατί στον ύπνο με σκοτώνει
άρχισα να μην κοιμάμαι πια καλά
και εκείνη άρχισε το όπλο της να εμπεδώνει
Ημερολόγιο κατάθλιψης ημέρα εκατό
και κάνω πίσω, κάνω να γράψω ένα ρητό
μα το ρητό που γράφω μοιάζει παιδικό
και όπως όλα στη ζωή μου είν'το νόημα διτό
εικοσιπέντε χρονών άνθρωπος
και δε μπορώ να ξεχωρίσω αληθινό και νοητό
εικοσιπέντε χρονών άνθρωπος
βυθίζομαι και δε μπορώ λίγη χαρά να βρω
Ημερολόγιο κατάθλιψης ημέρα πεντακόσια
δε μιλάω πια δημόσια γιατί δε μιλάω καν
λίγες μέρες νωρήτερα έγραψα ένα τραγούδι
για ένα καθημερινό πολύ ασύμαντο συμβάν
πια δε χαίρομαι με τίποτα και προσπαθώ
να βρω μια ασχολία με τις ώρες να ξεχνιέμαι
πλέον νιώθω πιο άδειος και πιο κενός
και προσπαθώ ζωντανός να κρατιέμαι
Οι δυνάμεις μου με αφήνουν μέρα με τη μέρα
και πια δε μπορώ να σηκωθώ απ'το κρεβάτι
η ανάσα μου με ζόρι βγαίνει νιώθω
μια ταφόπλακα πάνω μου, σκέφτομαι την εσχάτη
μα δε με καλύπτει αφού τη μάνα μου σκέφτομαι
που με έχει ανάγκη πιο πολύ από ποτέ
τον πατέρα μου, και την αδελφή μου που ψάχνει
τον τρόπο το κέφι μου όλο να φτιάχνει
Το έχω πάρει απόφαση όμως και εγώ θέλω
στο δικό μου τέλος ένα νόημα να δώσω
να πάρω μαζί μου όσους πάντα μισούσα
και έτσι όσους αγαπούσα να σώσω
Ημερολόγιο κατάθλιψης ημέρα δεν γνωρίζω
Στο άγνωστο όλο βαδίζω
Σήμερα θα πάω για καφέ με έναν φίλο μου
Έπρεπε κάπου να μιλήσω
|
||||
7. |
Ειρωνεία
03:29
|
|
||
|
Αυτή η πόλη φτιάχτηκε από ειρωνεία
ο κάθε βλάκας θεωρεί πως είναι ευφυΐα
οι Χριστιανοί τρελάθηκαν και προωθούν τη βία
γυρίσαμε τον κόσμο μα έχουμε ξενοφοβία
Αυτή η πόλη φτιάχτηκε από ειρωνεία
μόλις κάνουν τον σταυρό τους ρίχνουν Παναγία
προπαγανδίζουνε φασίστες σε σχολεία
και απορούν μετά με την τόση αστυνομία
Αυτή η πόλη φτιάχτηκε απο ειρωνεία
celebrities και πωλητές εκλέγονται εξουσία
τα πάντα είναι marketing χωρίς καμιά ουσία
λένε πως προχωράμε μα έχουμε ομοφοβία
Αυτή η πόλη φτιάχτηκε από ειρωνεία
με άστεγους και πεινασμένους σε κάθε πλατεία
άνεργους και απολυμένους σε κάθε πορεία
για δέντρα και για θάμνους δίνουν όμως χορηγία
Αυτή η χώρα φτιάχτηκε απο ειρωνεία
το σταυροδρόμι από Ευρώπη Αφρική Ασία
κρατάει ακόμα τους δεσμούς με την θρησκεία
το μέρος που καυχιέται πως γεννά φιλοσοφία
Αυτή η χώρα φτιάχτηκε απο ειρωνεία
γιατί είχε μοναρχία μετά την δημοκρατία
γιατί κατήργησε την προίκα το 83
γιατί ανήκουμε στην δύση και στην ουτοπία
Αυτή η χώρα φτιάχτηκε απο ειρωνεία
Αγιοι άνθρωποι μπλεγμένοι με παιδεραστία
οι δίκες πλέον γίνονται στα καφενεία
και όσοι είναι φτωχοί ψάχνουν τη μεγαλομανία
Αυτή η χώρα φτιάχτηκε απο ειρωνεία
γιατί κάθε φτωχός προσποιείται οτι είναι πλούσιος
γιατί κάθε αστός ζηλεύει μια εταιρία
τι να την κάνουμε τόση ελευθερία;
Αυτός ο κόσμος φτιάχτηκε απο ειρωνεία
κάποιοι άνθρωποι εξελήχθηκαν σε θηρία
και έτσι αποφάσισαν να φτιάξουν την δουλεία
και έτσι κάποιοι άλλοι έγιναν εύκολη λεία
Αυτός ο κόσμος φτιάχτηκε απο ειρωνεία
γιατί πια η ελευθερία έρχεται με βία
γιατί κάποιοι πολεμούν για την ειρήνη
για να μορφώσουν βομβαρδίζουν σχολεία
Αυτός ο κόσμος φτιάχτηκε απο ειρωνεία
γιατί σε αντικείμενα έδωσε λατρεία
γιατί βάφτισε το μίσος για το άγνωστο ανδρεία
γιατί είναι η καταστροφή μου γι'άλλον ευκαιρία
Αυτός ο κόσμος φτιάχτηκε απο ειρωνεία
γιατί γέννησε επιφανειακούς χωρίς παιδεία
τους έχει κάνει είδωλα η πλειοψηφία
στο όνομα του κέρδους δεν υπάρχει τραγωδία
|
||||
8. |
Όσα δε μου είπαν
04:16
|
|
||
|
Μεγάλωσα κι εγώ όπως πολλοί σε μια πόλη
θεώρησα εμένα τυχερό γι' αυτό
γι' αυτό και η μιζέρια μου δεν ήταν ποτέ μόνη
η πόλη μου με έκανε απλά μικροαστό
Κανένας δε μου είπε να προσέχω πριν μιλήσω
κανένας δε μου έμαθε ποτέ να μην σιωπώ
και έτσι τα πιστεύω μου για να στρατολογήσω πρέπει
να τα βάλω κάτω, να διαβάσω, να σκεφτώ
Δε μου είπαν πως ο πλούτος δε μετριέται σε ευρώ
τον πιο πλούσιο θα βρεις κοιτώντας άνθρωπο φτωχό
δε μου είπαν πως να στέκομαι απέναντι σε εχθρό
μα κάτι παρωχημένα για το άλλο μάγουλο
Δε μου είπαν πως τον κόσμο άμα λίγο θες να φτιάξεις
πρέπει να κρίνεις τον καθένα απ' τις πράξεις
που 'χει κάνει, δε μου είπαν για τις τάξεις
δε μου είπανε το μέλλον μη ρημάξεις
Δε μου είπαν για αγάπη
δε μου είπαν ότι όλοι οι άνθρωποι, άνθρωποι είναι
δε μου είπαν πως το μίσος μίσος φέρνει
δε μου είπαν πως όποιος βλακεία θερίζει φόβο σπέρνει
Δε μου είπαν για παθήσεις
κι ότι η κατάθλιψη έχει στόμα χαμογελαστό (μα όχι μάτια)
πως ο κόσμος δεν κοιμάται
κι αν παίρνει κάποιος φάρμακα δεν τον κάνει τρελό (απλά κομμάτια)
Οτι οι ομάδες είναι για μικρά παιδιά
πως για μια στιγμή θα νιώσω την ωραία ουτοπία
δε μου είπαν πως γι' αυτούς είμαι λεφτά
πετυχημένη εταιρεία που επιβάλλεται με βία
Μου είπαν πως η αναρχία είναι βία
γιατί τα βάζει με χαρτογιακάδες και θηρία
ενώ υπάρχουν υπουργεία εργολαβία
ενώ όλη η βία ξεκινάει από την εξουσία
Δε μου είπαν για ανθρωπιά
ότι τα κανονικά παιδιά δε ζουν κανονικά
δε μου είπαν ότι ο στρατός δεν θα με κάνει άντρα
ούτε οι γκόμενες που είχα ούτε η καλή δουλειά
Δε μου είπαν ούτε για την εκκλησία
πως εκεί όχι πιστό, μόνο πελάτη θα με βλέπουν
κι έτσι χάνεται η ουσία
ο καλός πελάτης αγοράζει την αθανασία
Δε μου είπαν για δικαιώματα
αλλά να δουλεύω δέκα ώρες για να ζήσω
οτι όλη η εθνική υπερηφάνεια είναι
περιθωριακοί κλέφτες αρματολοί (αμαρτωλοί)
Δε μου είπαν η κακία είναι φοβία
και το μήκος μιας φούστας δεν είναι δικαιολογία
ούτε πως να αντιμετωπίσω μια δυσκολία
οτι η ζωή μας θέλει θράσος, και σκληρή ιδεολογία
Δε μου είπαν πως να χτίσω έναν καλύτερο κόσμο
|
||||
9. |
Ανάμεσα σε βόμβες
03:45
|
|
||
|
Ανάμεσα στις βόμβες σας
παίζουν παιδιά
Ανάμεσα στις λέξεις
δεν βγάζετε τσιμουδιά
Ανάμεσα στις βόμβες σας
ζήστε για μια βραδιά
Ανάμεσα σε βόμβες
βρέχει βόμβες ξαφνικά γιατί
Ανάμεσα σε βόμβες που πέφτουν βροχή
η ζωή είναι φθηνή και η σιγή ακριβή
Τρέμει πάλι η Γη λάμπουν οι ουρανοί
τρέμει και το παιδί που για μια στιγμή
Δε θυμάται γιατί είναι εκεί, μα εκεί
ψάχνει για να κρυφτεί με ανάσα κοφτή
Πριν να συμαδευτεί από έναν σκοπευτή
είχε κάτι να πει μα δεν είχε φωνή
Δύναμη που να βρει νεκρική η σιγή
κάνει υπομονή νιώθει την συντριβή
Βλέπει την συνταγή για την υποταγή
Είχε κάτι να πει μα δεν είχε φωνή
Ανάμεσα στις βόμβες σας
παίζουν παιδιά
Ανάμεσα στις λέξεις
δεν βγάζετε τσιμουδιά
Ανάμεσα στις βόμβες σας
ζήστε για μια βραδιά
Ανάμεσα σε βόμβες
βρέχει βόμβες ξαφνικά
Ανάμεσα σε βόμβες που πέφτουν βροχή
η ελπίδα μένει μόνο στην προσευχή
Θύματα οι λαοί μα καμία ενοχή
θύμα και το παιδί που για μια στιγμή
Δε θυμάται γιατί είναι εκεί, μα εκεί
ψάχνει για να κρυφτεί με ανάσα κοφτή
Πριν να συμαδευτεί από έναν σκοπευτή
είχε κάτι να πει μα δεν είχε φωνή
Δύναμη που να βρει νεκρική η σιγή
κάνει υπομονή νιώθει την συντριβή
Βλέπει την συνταγή για την υποταγή
Είχε κάτι να πει μα δεν είχε φωνή
Ανάμεσα στις βόμβες σας
παίζουν παιδιά
Ανάμεσα στις λέξεις
δεν βγάζετε τσιμουδιά
Ανάμεσα στις βόμβες σας
ζήστε για μια βραδιά
Ανάμεσα σε βόμβες
βρέχει βόμβες ξαφνικά
|
||||
10. |
Ανδρομέδα
02:48
|
|
||
|
Είμαι κομάντο του λόγου
είμαι φορέας του τρόμου, δε φέρνω τρόμο
μιλάω γι'αυτά που τρομάζουν τον κόσμο
τα βάζω στην σκέψη σου μέσω διαλόγου
Είμαι θύμα είμαι θύτης
είμαι τσογλάνι αλήτης κι ας μην είμαι χίτης
ένα παιδί που μετράει τα αστέρια
κυριολεκτικά μια ζωή ισοβίτης
Είμαι άντρας και παιδάκι
ένα χαζό αγοράκι, είπαν στη μάνα μου
ότι ο μικρός δεν τα παίρνει τα γράμματα
πως ο μικρός είναι καραγκιοζάκι
Είμαι χάλια μαθητής
αδιάβαστος αναιδής, με τάσεις φυγής
ένα παιδί που δεν κάνει την γλάστρα
μα ένα παιδί που κοιτάζει τα άστρα
Οι καθηγητές μου με λέγαν στραβάδι
πως κατούρησα εγώ στο πηγάδι
άθλιο το εκπαιδευτικό σύστημα
φταίν'τα παιδιά που μένουν στο σκοτάδι
Και με κρίνουν οι συγγενείς
λεν'οτι είμαι βλάκας αδαής
λένε πως η δουλειά των παιδιών είναι
οι καλοί βαθμοί, αντί ανταμοιβής
Μα εκεί που μου βάλαν ταμπέλα
γωνία Πυθαγόρα Τζαβέλλα δεν
είχαν ιδέα τι θα πει εκπαίδευση
έκαναν μόνο στυγνή στρατοπέδευση
Και δε βγήκα γαμάτος μα σκάρτος
τι θα κάνω να βγαίνει ο άρτος
θα γράφω στίχους μέχρι να πεθάνω
πιάνω μικρόφωνο αφήνω το πιάνο
Δεν ήμουν καλός στο σχολείο
μα διάβαζα πάντα κι ας ήμουν απών
καθόμουν μόνος στο γραφείο
να μάθω ιστορία και άλλων λαών
Καθόμουν μόνος στο γραφείο
και διάβαζα μύθους και φιλοσοφία
καθόμουν μόνος στο γραφείο
και διάβαζα νότες να μάθω αρμονία
Καθόμουν μόνος στο γραφείο
του σύμπαντος λίγο να δω την ενέργεια
σήκωνα το βλέμμα μου στον ουρανό
απ'ην πόλη μου ως τα αστέρια
Κι αυτοί που γελούσαν μαζί μου
μου'λέγαν πρωί στο σχολείο ξεμέθα
δεν ξέρουν ότι το όνειρό μου
είναι ένα ταξίδι ως την Ανδρομέδα
|
||||
Βαλβολίνη Athens, Greece
Οι Βαλβολίνη δημιουργήθηκαν το καλοκαίρι του 2017 στον Πειραιά.
Ενώνουν δύο αγαπημένα τους ήδη μουσικής, το rap και το
rock,
με στίχους που αναφέρονται σε καθημερινά κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα.
Το 2020 αυτοσυστήθηκαν κυκλοφορώντας το πρώτο τους EP με τίτλο
"Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;"
Τον Οκτώβριο του 2022 κυκλοφορούν το πρώτο τους LP με τίτλο "Διαταραχή".
... more
If you like Βαλβολίνη, you may also like:
Hominis Canidae #148 - Setembro (2022)...
by Hominis Canidae
featured on Bandcamp Radio Oct 4, 2022
go to album
Punk, soul, jungle, jazz and more collide in this stunning debut LP.
go to album
Orange Is The New Black
by Robert
Psychedelic samples and narrative-driven wordplay dominate the UK rapper’s debut, featuring turns by Sleaford Mods, Kool Keith, and more.
go to album
ADVICE COLUMN 1
by Various Artists
"Advice Column" is a new collaborative project featuring tracks written, recorded, and produced remotely during quarantine.
go to album
I Can’t Wait To See U Again
by LOUIS CULTURE
featured on Bandcamp Radio Feb 6, 2024
go to album
featured on Bandcamp Radio Dec 5, 2023
go to album
Hard-hitting experimental hip-hop with an industrial edge and sinister atmospheres.
go to album
